அது 1854-ம் ஆண்டு. மகாராஷ்டிர மாநிலம் அகமத்நகர் மாவட்டத்தின் சிறிய கிராமமான ஷீர்டியில், வேப்பமரம் ஒன்றின் அடியில் கடினமானதொரு யோகாசனத்தில் அமர்ந்திருந்தான் இளைஞன் ஒருவன். பல நாள்கள் எவருடனும் பேசாமல் யோகநிலையில் இருந்த அந்த இளைஞனைக் குறித்து அறிந்துகொள்ளும் ஆவலும் துடிப்பும் அந்தக் கிராமத்தவருக்கு நாளுக்கு நாள் அதிகரித்துக்கொண்டிருந்தது.
இந்த நிலையில், ஒருநாள் அவ்வூரிலிருந்த கண்டோபா கோயில் பக்தர் ஒருவருக்கு இறையருள் வந்தது. அவர் மூலம் இறைவாக்காக வேப்பமரத்தின் அருகில் குறிப்பிட்டதோர் இடத்தில் இருந்த சுரங்க அறை கண்டுகொள்ளப்பட்டது; ‘அங்குதான் அந்த இளைஞன் 12 ஆண்டுகளாக பயிற்சி செய்தான்’ என்ற தகவலும் எடுத்துச் சொல்லப்பட்டது. அது தன் குருநாதர் சமாதியான இடம். புனிதமான அந்த இடத்தைப் பத்திரமாகப் போற்றிப் பாதுகாக்க வேண்டும் என்று இளைஞன் கூற, அதை ஏற்றுக்கொண்டு கிராமத்து மக்களும் அந்த இடத்தை மனதார வணங்கினார்கள். அதன் பிறகு அங்கிருந்து அந்த இளைஞன் காணாமல் போனான்!
வருடங்கள் ஓடின. ஒளரங்காபாத் மாவட்டத்தின் தூப் நகரில் வசித்த சாந்த்பாடீல் என்ற அன்பர், தனது ஊரிலிருந்து ஒளரங்காபாத் செல்லும் வழியில் தனது குதிரையைத் தொலைத்துவிட்டார். இரண்டு மாதங்களாகத் தேடியும் குதிரையைக் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை.
இந்த நிலையில் ஒருநாள் குதிரையைத் தேடியலைந்த சாந்த்பாடீல் களைப்பாறுவதற்காக அங்கிருந்த மரத்தடிக்குச் சென்றார். அங்கே, கஃப்னி எனும் நீண்ட அங்கி அணிந்துகொண்டு, கையில் ஸட்கா எனும் குறுந்தடியுடனும், ஹூக்காவுடனும் திகழ்ந்த விசித்திர மனிதர் ஒருவரைக் கண்டார். அந்த மனிதர், அருகிலிருந்த சோலையைச் சுட்டிக்காட்டி அங்கு போய் குதிரையைத் தேடும்படி சாந்த்பாடீலைப் பணித்தார்.
‘ஏதோ சொல்கிறார்... போய்தான் பார்ப்போமே’ என்ற எண்ணத்துடன், முழு நம்பிக்கை இல்லாமல் சோலைக்குள் சென்ற சாந்த்பட்டீலுக்கு இன்ப அதிர்ச்சி காத்திருந்தது. ஆம்... அவரது குதிரையை அங்கே கண்டுகொண்டார். அந்த மகிழ்ச்சியில் விசித்திர மனிதரை வேண்டி பணிந்து தன்னோடு தன் இல்லத்துக்கு அழைத்துச் சென்றார். சில நாள்கள் கழித்து சாந்த்பாடீலின் உறவுக்காரப் பையனுக்குக் கல்யாணம் வந்தது. மணப்பெண் ஷீர்டியைச் சேர்ந்தவள். ஆகவே, அனைவரும் ஷீர்டிக்குப் பயணமானார்கள். அவர்களோடு விசித்திர மனிதரும் சேர்ந்துகொண்டார்.
ஷீர்டியில் கண்டோபா கோயிலை நெருங்கியதும் வண்டியில் இருந்து அனைவரும் இறங்கினார்கள். விசித்திர மனிதரும் இறங்கினார். கண்டோபா கோயில் பூசாரி மஹால்சாபதி அவரைக் கண்டதும் மிக்க மகிழ்ச்சியுடன் ‘‘வா சாயி’’ என்று அழைத்தார். அன்றிலிருந்து அந்த விசித்திர மனிதருக்கு சாயிபாபா என்ற திருநாமம் நிலைத்துவிட்டது. ஏற்கெனவே தான் யோகாசனத்தில் இருந்த வேப்பமரத்தடிக்கு வந்த சாயி, அருகிலிருந்த மசூதியைத் தான் தங்குவதற்குத் தேர்ந்தெடுத்தார். ‘அன்னை இருக்கும் இடம்’ எனும் பொருள்படும்படி அந்த மசூதிக்குத் ‘துவாரகாமாயி’ என்று திருப்பெயரும் சூட்டினார். அன்றிலிருந்து இன்று வரையிலும் தன்னைத் தேடிவரும் பிள்ளைகளுக்கு அன்னையின் இல்லமாகவே திகழ்ந்து ஸ்ரீசாயியின் திருவருளை அள்ளி வழங்கிக் கொண்டிருக்கிறது துவாரகாமாயி!
ஸ்ரீசாயிபாபா மகா சமாதி அடைந்து நூறாவது ஆண்டு தொடங்குகிறது. இந்தத் தருணத்தில் ஸ்ரீசாயியின் திருவருளை தியானித்துப் போற்றும்விதமாக ஷீர்டியின் மகத்துவத்தையும், ஸ்ரீசாயி நிகழ்த்திய அற்புதங்களையும், ஸ்ரீசாயி வழிபாட்டுச் சிறப்புகளையும் படித்துப் பயன்பெறுவோம்!
கனவில் வந்தார்!
மும்பையைச் சேர்ந்தவர் ராம்லால். பக்தியும் பண்பும் நிறைந்தவர். ஒருநாள் அவரது கனவில் தோன்றிய பாபா, தன்னை வந்து பார்க்கும்படி ராம்லாலைப் பணித்தார்.
கனவில் தோன்றிய மகான் யார் என்பதும், அவர் எங்கு இருக்கிறார் என்பதும் ராம்லாலுக்குத் தெரியவில்லை. ஆயினும் அவரைப் பார்த்தே தீருவது என்று முடிவு செய்தார். என்ன செய்வது, எங்கு செல்வது, எப்படி அறிவது என்றெல்லாம் குழம்பிக் கொண்டிருந்தார் ராம்லால்.
அன்று மாலை, அவர் கடைத்தெருவில் நடந்து கொண்டிருந்தபோது, ஒரு கடையில் காணப்பட்ட படத்தைப் பார்த்தவுடன் பரவசமானார். அது அவரது கனவில் வந்து அழைத்த மகானின் படம். உடனே, கடைக் காரரிடம் சென்று விசாரித்தார். படத்தில் இருந்தவர், ஷீர்டியைச் சேர்ந்த மகானான சாயிபாபா என்பதைத் தெரிந்துகொண்டார்.
தன்னைத் தேர்ந்தெடுத்து அழைத்ததோடு நில்லாமல், வந்து சேரும் வழியையும் காட்டிய பாபாவின் லீலையை எண்ணி உள்ளம் உருகினார் ராம்லால்.உடனே ஷீர்டிக்குப் பயணமானார். அதன்பின் வாழ்நாள் இறுதிவரை பாபாவின் அருகிலேயே இருக்கும் பெரும் பேறு பெற்றார்.
ஸ்ரீராமனையே கண்டேன்!
பாபா, பக்தர்களுக்கு அவர்களின் இஷ்ட தெய்வங்களின் உருவங்களில் காட்சி தந்து, அருள் புரிந்த அற்புதங்கள் ஏராளம்.
விட்டல் பக்தருக்கு, அந்தப் பாண்டுரங்க விட்டலாகவே வியத்தகு காட்சி கொடுத்தார். மாருதியாகவும், சத்திய நாராயணராகவும், கணபதியாகவும், நரசிம்மராகவும் பக்தர்களின் கண்களுக்குத் தென்பட்ட சம்பவங்களும் உண்டு.
டாக்டர் ஒருவருக்கு ஏற்பட்ட விசித்திரமான அனுபவம் ஆச்சர்யம் நிறைந்தது. அந்த டாக்டர், ராமரின் அதி தீவிர பக்தர். அவருக்கு வருவாய்த்துறை அதிகாரி ஒருவர் நெருங்கிய நண்பராகத் திகழ்ந்தார். அந்த அதிகாரியோ பாபாவின் பரம பக்தர்.
ஒருமுறை வருவாய்த்துறை அதிகாரி ஷீர்டி சென்று பாபாவை தரிசிக்க விரும்பினார். அவர் எங்கு சென்றாலும் டாக்டர் நண்பரும் உடன் செல்வது வழக்கம். எனவே, ஷீர்டிக்குத் தன்னுடன் வருமாறு டாக்டரை அழைத்தார்.
அப்போது டாக்டர், “நான் ஸ்ரீராமரையே தெய்வமாகக் கொண்டவன். எனக்கு எல்லாமே ஸ்ரீராமர்தான். ராமரை வணங்கும் நான், ஒரு முஸ்லிமை வணங்க விரும்பவில்லை. அதனால் நீங்கள் மட்டும் போவதுதான் சரி... நான் வரவில்லை!” என்று உறுதிபடக் கூறிவிட்டார் டாக்டர்.
நண்பரான வருவாய்த்துறை அதிகாரி, “ஸ்ரீராமர்மீது உங்களுக்கு உள்ள பக்தியை நான் அறிவேன். அதை நீங்கள் மாற்றிக்கொள்ள வேண்டிய அவசியமே இல்லை. மேலும், நீங்கள் பாபாவை வணங்கித்தான் ஆக வேண்டும் என்ற கட்டாயமும் இல்லை. யாரும் உங்களை வற்புறுத்தவும் மாட்டார்கள். நாம் இருவரும் சேர்ந்தே பயணம் செய்வது வழக்கம் ஆயிற்றே. எனது திருப்திக்காகவும் மகிழ்ச்சிக்காகவும் நீங்கள் வந்தே ஆக வேண்டும்!’’ என்று உரிமையுடன் அழைத்தார்.
நண்பரின் அன்புக்குக் கட்டுப்பட்ட டாக்டர், அவருடன் ஷீர்டி சென்றார். இருவரும் பாபாவின் தரிசனத்துக்காக மசூதிக்குச் சென்றனர். அப்போதுதான் அந்த அதிசயம் நடந்தது.
பாபாவின் பக்தரான வருவாய்த்துறை அதிகாரி, மகானை வணங்குவதற்கு முன் அவரை முந்திக்கொண்டு முன்னால் விரைந்து சென்ற டாக்டர், எவரும் எதிர்பாராத விதமாக பாபாவின் பாதங்களில் சாஷ்டாங்கமாக விழுந்து நமஸ்கரித்தார். இரு கைகளையும் கூப்பி அவரை, பக்தியுடன் வணங்கினார்.
மட்டற்ற வியப்பும் மகிழ்ச்சியும் அடைந்த அதிகாரி, மருத்துவரின் மனமாற்றத்துக்கான காரணத்தைக் கேட்டார். அந்த டாக்டர், “என் அன்புக்குரிய ஸ்ரீராமர் அந்த ஆசனத்தில் வீற்றிருக்கக் கண்டேன். அதனால் பணிந்து வணங்கினேன். மீண்டும் நோக்கும்போது அங்கு சாயிபாபா இருந்தார். ராமர் வேறு; சாயி வேறு அல்ல என்று உணர்ந்துகொண்டேன். பாபா ஒரு முழுமையான யோகி. அவதார புருஷர்!” என்று நெகிழ்ச்சியுடன் கண்ணில் நீர் மல்க, தழுதழுத்த குரலில் கூறினார்.
டாக்டருக்கு, அவரின் அன்புக்கு உகந்த ராமராகக் காட்சி கொடுத்து லீலை புரிந்த சாயிபாபாவின் பிறந்த நாள் ‘ராமநவமி’ அன்றுதான் என்பது பல பக்தர்களின் நம்பிக்கை.
பாபா கேட்டது பணம் அல்ல..!
அடியவர்களுக்கு தான - தர்மத்தைப் பற்றிப் புரிய வைக்கவும், பணத்தின் மீது உள்ள பற்று குறைவதற்கும், அவர்கள் மனம் தூய்மை அடைவதற்கும் பாபா தட்சணையைக் கட்டாயமாகக் கேட்டுப் பெற்றார்.
பாபா, தான் பெற்ற தட்சணையைப் பல மடங்காகத் திருப்பிக் கொடுப்பது என்ற ஒரு விசித்திரமான நியதியைக் கொண்டிருந்தார்.
ஒரு குறிப்பிட்ட நாளில் கிடைத்த தட்சணை ரூபாய் இருபத்தைந்து என்றால், அன்று அவர் விநியோகம் செய்தது ரூபாய் முந்நூறுக்கு மேல் இருக்கும். நாள்தோறும் பாபாவிடம் தானம் பெற மசூதிக்கு இரவு 8 மணியளவில் ஒரு பெரிய கூட்டமே வருவது வழக்கம். வந்தவர் அனைவருக்கும் அவரவர்களின் தேவைக்கேற்ப பாபா மிகச் சரியான தொகையை எப்படி அளித்தார் என்பது, யாராலும் புரிந்துகொள்ள முடியாத அதிசயமாகும்.
பல சந்தர்ப்பங்களில் அவர் மறைபொருளாகவும், குறியீடாகவும் தட்சணை கேட்பதுண்டு.
இந்த நிலையில், ஒருநாள் அவ்வூரிலிருந்த கண்டோபா கோயில் பக்தர் ஒருவருக்கு இறையருள் வந்தது. அவர் மூலம் இறைவாக்காக வேப்பமரத்தின் அருகில் குறிப்பிட்டதோர் இடத்தில் இருந்த சுரங்க அறை கண்டுகொள்ளப்பட்டது; ‘அங்குதான் அந்த இளைஞன் 12 ஆண்டுகளாக பயிற்சி செய்தான்’ என்ற தகவலும் எடுத்துச் சொல்லப்பட்டது. அது தன் குருநாதர் சமாதியான இடம். புனிதமான அந்த இடத்தைப் பத்திரமாகப் போற்றிப் பாதுகாக்க வேண்டும் என்று இளைஞன் கூற, அதை ஏற்றுக்கொண்டு கிராமத்து மக்களும் அந்த இடத்தை மனதார வணங்கினார்கள். அதன் பிறகு அங்கிருந்து அந்த இளைஞன் காணாமல் போனான்!
வருடங்கள் ஓடின. ஒளரங்காபாத் மாவட்டத்தின் தூப் நகரில் வசித்த சாந்த்பாடீல் என்ற அன்பர், தனது ஊரிலிருந்து ஒளரங்காபாத் செல்லும் வழியில் தனது குதிரையைத் தொலைத்துவிட்டார். இரண்டு மாதங்களாகத் தேடியும் குதிரையைக் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை.
இந்த நிலையில் ஒருநாள் குதிரையைத் தேடியலைந்த சாந்த்பாடீல் களைப்பாறுவதற்காக அங்கிருந்த மரத்தடிக்குச் சென்றார். அங்கே, கஃப்னி எனும் நீண்ட அங்கி அணிந்துகொண்டு, கையில் ஸட்கா எனும் குறுந்தடியுடனும், ஹூக்காவுடனும் திகழ்ந்த விசித்திர மனிதர் ஒருவரைக் கண்டார். அந்த மனிதர், அருகிலிருந்த சோலையைச் சுட்டிக்காட்டி அங்கு போய் குதிரையைத் தேடும்படி சாந்த்பாடீலைப் பணித்தார்.
‘ஏதோ சொல்கிறார்... போய்தான் பார்ப்போமே’ என்ற எண்ணத்துடன், முழு நம்பிக்கை இல்லாமல் சோலைக்குள் சென்ற சாந்த்பட்டீலுக்கு இன்ப அதிர்ச்சி காத்திருந்தது. ஆம்... அவரது குதிரையை அங்கே கண்டுகொண்டார். அந்த மகிழ்ச்சியில் விசித்திர மனிதரை வேண்டி பணிந்து தன்னோடு தன் இல்லத்துக்கு அழைத்துச் சென்றார். சில நாள்கள் கழித்து சாந்த்பாடீலின் உறவுக்காரப் பையனுக்குக் கல்யாணம் வந்தது. மணப்பெண் ஷீர்டியைச் சேர்ந்தவள். ஆகவே, அனைவரும் ஷீர்டிக்குப் பயணமானார்கள். அவர்களோடு விசித்திர மனிதரும் சேர்ந்துகொண்டார்.
ஷீர்டியில் கண்டோபா கோயிலை நெருங்கியதும் வண்டியில் இருந்து அனைவரும் இறங்கினார்கள். விசித்திர மனிதரும் இறங்கினார். கண்டோபா கோயில் பூசாரி மஹால்சாபதி அவரைக் கண்டதும் மிக்க மகிழ்ச்சியுடன் ‘‘வா சாயி’’ என்று அழைத்தார். அன்றிலிருந்து அந்த விசித்திர மனிதருக்கு சாயிபாபா என்ற திருநாமம் நிலைத்துவிட்டது. ஏற்கெனவே தான் யோகாசனத்தில் இருந்த வேப்பமரத்தடிக்கு வந்த சாயி, அருகிலிருந்த மசூதியைத் தான் தங்குவதற்குத் தேர்ந்தெடுத்தார். ‘அன்னை இருக்கும் இடம்’ எனும் பொருள்படும்படி அந்த மசூதிக்குத் ‘துவாரகாமாயி’ என்று திருப்பெயரும் சூட்டினார். அன்றிலிருந்து இன்று வரையிலும் தன்னைத் தேடிவரும் பிள்ளைகளுக்கு அன்னையின் இல்லமாகவே திகழ்ந்து ஸ்ரீசாயியின் திருவருளை அள்ளி வழங்கிக் கொண்டிருக்கிறது துவாரகாமாயி!
ஸ்ரீசாயிபாபா மகா சமாதி அடைந்து நூறாவது ஆண்டு தொடங்குகிறது. இந்தத் தருணத்தில் ஸ்ரீசாயியின் திருவருளை தியானித்துப் போற்றும்விதமாக ஷீர்டியின் மகத்துவத்தையும், ஸ்ரீசாயி நிகழ்த்திய அற்புதங்களையும், ஸ்ரீசாயி வழிபாட்டுச் சிறப்புகளையும் படித்துப் பயன்பெறுவோம்!
கனவில் வந்தார்!
மும்பையைச் சேர்ந்தவர் ராம்லால். பக்தியும் பண்பும் நிறைந்தவர். ஒருநாள் அவரது கனவில் தோன்றிய பாபா, தன்னை வந்து பார்க்கும்படி ராம்லாலைப் பணித்தார்.
கனவில் தோன்றிய மகான் யார் என்பதும், அவர் எங்கு இருக்கிறார் என்பதும் ராம்லாலுக்குத் தெரியவில்லை. ஆயினும் அவரைப் பார்த்தே தீருவது என்று முடிவு செய்தார். என்ன செய்வது, எங்கு செல்வது, எப்படி அறிவது என்றெல்லாம் குழம்பிக் கொண்டிருந்தார் ராம்லால்.
அன்று மாலை, அவர் கடைத்தெருவில் நடந்து கொண்டிருந்தபோது, ஒரு கடையில் காணப்பட்ட படத்தைப் பார்த்தவுடன் பரவசமானார். அது அவரது கனவில் வந்து அழைத்த மகானின் படம். உடனே, கடைக் காரரிடம் சென்று விசாரித்தார். படத்தில் இருந்தவர், ஷீர்டியைச் சேர்ந்த மகானான சாயிபாபா என்பதைத் தெரிந்துகொண்டார்.
தன்னைத் தேர்ந்தெடுத்து அழைத்ததோடு நில்லாமல், வந்து சேரும் வழியையும் காட்டிய பாபாவின் லீலையை எண்ணி உள்ளம் உருகினார் ராம்லால்.உடனே ஷீர்டிக்குப் பயணமானார். அதன்பின் வாழ்நாள் இறுதிவரை பாபாவின் அருகிலேயே இருக்கும் பெரும் பேறு பெற்றார்.
ஸ்ரீராமனையே கண்டேன்!
பாபா, பக்தர்களுக்கு அவர்களின் இஷ்ட தெய்வங்களின் உருவங்களில் காட்சி தந்து, அருள் புரிந்த அற்புதங்கள் ஏராளம்.
விட்டல் பக்தருக்கு, அந்தப் பாண்டுரங்க விட்டலாகவே வியத்தகு காட்சி கொடுத்தார். மாருதியாகவும், சத்திய நாராயணராகவும், கணபதியாகவும், நரசிம்மராகவும் பக்தர்களின் கண்களுக்குத் தென்பட்ட சம்பவங்களும் உண்டு.
டாக்டர் ஒருவருக்கு ஏற்பட்ட விசித்திரமான அனுபவம் ஆச்சர்யம் நிறைந்தது. அந்த டாக்டர், ராமரின் அதி தீவிர பக்தர். அவருக்கு வருவாய்த்துறை அதிகாரி ஒருவர் நெருங்கிய நண்பராகத் திகழ்ந்தார். அந்த அதிகாரியோ பாபாவின் பரம பக்தர்.
ஒருமுறை வருவாய்த்துறை அதிகாரி ஷீர்டி சென்று பாபாவை தரிசிக்க விரும்பினார். அவர் எங்கு சென்றாலும் டாக்டர் நண்பரும் உடன் செல்வது வழக்கம். எனவே, ஷீர்டிக்குத் தன்னுடன் வருமாறு டாக்டரை அழைத்தார்.
அப்போது டாக்டர், “நான் ஸ்ரீராமரையே தெய்வமாகக் கொண்டவன். எனக்கு எல்லாமே ஸ்ரீராமர்தான். ராமரை வணங்கும் நான், ஒரு முஸ்லிமை வணங்க விரும்பவில்லை. அதனால் நீங்கள் மட்டும் போவதுதான் சரி... நான் வரவில்லை!” என்று உறுதிபடக் கூறிவிட்டார் டாக்டர்.
நண்பரான வருவாய்த்துறை அதிகாரி, “ஸ்ரீராமர்மீது உங்களுக்கு உள்ள பக்தியை நான் அறிவேன். அதை நீங்கள் மாற்றிக்கொள்ள வேண்டிய அவசியமே இல்லை. மேலும், நீங்கள் பாபாவை வணங்கித்தான் ஆக வேண்டும் என்ற கட்டாயமும் இல்லை. யாரும் உங்களை வற்புறுத்தவும் மாட்டார்கள். நாம் இருவரும் சேர்ந்தே பயணம் செய்வது வழக்கம் ஆயிற்றே. எனது திருப்திக்காகவும் மகிழ்ச்சிக்காகவும் நீங்கள் வந்தே ஆக வேண்டும்!’’ என்று உரிமையுடன் அழைத்தார்.
நண்பரின் அன்புக்குக் கட்டுப்பட்ட டாக்டர், அவருடன் ஷீர்டி சென்றார். இருவரும் பாபாவின் தரிசனத்துக்காக மசூதிக்குச் சென்றனர். அப்போதுதான் அந்த அதிசயம் நடந்தது.
பாபாவின் பக்தரான வருவாய்த்துறை அதிகாரி, மகானை வணங்குவதற்கு முன் அவரை முந்திக்கொண்டு முன்னால் விரைந்து சென்ற டாக்டர், எவரும் எதிர்பாராத விதமாக பாபாவின் பாதங்களில் சாஷ்டாங்கமாக விழுந்து நமஸ்கரித்தார். இரு கைகளையும் கூப்பி அவரை, பக்தியுடன் வணங்கினார்.
மட்டற்ற வியப்பும் மகிழ்ச்சியும் அடைந்த அதிகாரி, மருத்துவரின் மனமாற்றத்துக்கான காரணத்தைக் கேட்டார். அந்த டாக்டர், “என் அன்புக்குரிய ஸ்ரீராமர் அந்த ஆசனத்தில் வீற்றிருக்கக் கண்டேன். அதனால் பணிந்து வணங்கினேன். மீண்டும் நோக்கும்போது அங்கு சாயிபாபா இருந்தார். ராமர் வேறு; சாயி வேறு அல்ல என்று உணர்ந்துகொண்டேன். பாபா ஒரு முழுமையான யோகி. அவதார புருஷர்!” என்று நெகிழ்ச்சியுடன் கண்ணில் நீர் மல்க, தழுதழுத்த குரலில் கூறினார்.
டாக்டருக்கு, அவரின் அன்புக்கு உகந்த ராமராகக் காட்சி கொடுத்து லீலை புரிந்த சாயிபாபாவின் பிறந்த நாள் ‘ராமநவமி’ அன்றுதான் என்பது பல பக்தர்களின் நம்பிக்கை.
பாபா கேட்டது பணம் அல்ல..!
அடியவர்களுக்கு தான - தர்மத்தைப் பற்றிப் புரிய வைக்கவும், பணத்தின் மீது உள்ள பற்று குறைவதற்கும், அவர்கள் மனம் தூய்மை அடைவதற்கும் பாபா தட்சணையைக் கட்டாயமாகக் கேட்டுப் பெற்றார்.
பாபா, தான் பெற்ற தட்சணையைப் பல மடங்காகத் திருப்பிக் கொடுப்பது என்ற ஒரு விசித்திரமான நியதியைக் கொண்டிருந்தார்.
ஒரு குறிப்பிட்ட நாளில் கிடைத்த தட்சணை ரூபாய் இருபத்தைந்து என்றால், அன்று அவர் விநியோகம் செய்தது ரூபாய் முந்நூறுக்கு மேல் இருக்கும். நாள்தோறும் பாபாவிடம் தானம் பெற மசூதிக்கு இரவு 8 மணியளவில் ஒரு பெரிய கூட்டமே வருவது வழக்கம். வந்தவர் அனைவருக்கும் அவரவர்களின் தேவைக்கேற்ப பாபா மிகச் சரியான தொகையை எப்படி அளித்தார் என்பது, யாராலும் புரிந்துகொள்ள முடியாத அதிசயமாகும்.
பல சந்தர்ப்பங்களில் அவர் மறைபொருளாகவும், குறியீடாகவும் தட்சணை கேட்பதுண்டு.
பேராசிரியர் ஜி.ஜி.நார்கே என்பவர் பல மாதங்கள் பாபாவுடன் தங்கியிருந்து அவரது அன்புக்குரியவராக ஆனார்.
ஒருமுறை பாபாவிடம் பேசிக் கொண்டிருந்தபோது, திடீரென்று சற்றும் எதிர்பாராத விதத்தில் பாபா அவரிடம் பதினைந்து ரூபாய் தட்சணை கேட்டார்.
திடுக்கிட்டுப் போனார் நரகே. காரணம், அவரிடம் அப்போது ஒரு பைசாகூட இல்லை. அவரிடம் பணம் எதுவும் இல்லை என்பது பாபாவுக்கு நன்றாகவே தெரியும்.
நரகேயின் முகவாட்டத்தைக் கண்ட அவர், “உன்னிடம் பணம் இல்லை என்பது எனக்குத் தெரியும். எனக்கு அது தேவையும் இல்லை. ‘பணம்’ என்று நான் குறிப்பிட்டது விலை மதிப்பில்லாத பண்பு நலத்தையே. நீ ‘யோக வாசிஷ்டம்’ படித்துக்கொண்டிருக்கிறாய் அல்லவா? அந்த உயர்ந்த நீதி நூலின் நெறிகளை உணர்ந்து உன் உள்ளத்தில் பதிய வைத்துக்கொண்டால், அதுவே உன் மனத்தில் வாசம் செய்யும் எனக்குத் தரும் தட்சணையாகும். இதையேதான் நான் கேட்டேன்!” என்று, தான் தட்சணை கேட்டதன் உட்பொருளை உரைத்தார் பாபா.
அளவில்லா ஆனந்தம் அடைந்த நரகே அவ்வாறே செய்ய உறுதி பூண்டார். மதிப்பே பெறாத சாதாரண உலோகக் காசுகளை பாபா விரும்பி தட்சணையாகக் கேட்டுப் பெற்றார் என்று நாம் நம்பினால், அது நமது அறியாமையைக் காட்டுகிறது என்பதைத் தவிர வேறென்ன கூற முடியும்?
பாபா உபயோகித்த சக்கி!
இந்த இயந்திரம் பத்திரமாக துவாரகாமாயியில் காட்சிக்கு வைக்கப்பட்டுள்ளது. இதில் பாபா கோதுமையை அரைப்பது வழக்கம். ஒருமுறை பாபா கோதுமையை அரைத்து, அந்த மாவை ஷீர்டி எல்லைக்கு வெளியே கொட்டி ஷீர்டிக்குள் காலரா வராமல் தடுத்தார். நம் கர்ம வினைகளை அழிப்பதுதான், பாபா இயந்திரத்தில் கோதுமை அரைப்பதன் உண்மையான உட்பொருள். இந்த இயந்திரத்தை இப்போது தரிசித்தாலும், பாபாவின் அருளால் நம் கர்ம வினைகள் அகலும் என்பது உறுதி.
ஷ்யாம் சுந்தர் எனும் குதிரை!
குதிரை வியாபாரி ஒருவர் இருந்தார். அவரிடமிருந்த பெண் குதிரை ஒன்றுக்கு வெகு நாள்கள் வரை குட்டிகள் இல்லை. பாபாவின் அருளால் அந்தக் குதிரைக்குப் பல குட்டிகள் பிறந்தன. அவற்றுள் முதலில் பிறந்த குதிரைக் குட்டியை பாபாவுக்கு அன்பளிப்பாக அளித்தார் வியாபாரி.
பாபா அந்தக் குதிரைக்கு ஷ்யாம் சுந்தர் என்றோர் அழகான பெயர் சூட்டினார்.
ஷ்யாம் சுந்தர் பாபாவுடன் துவாரகாமாயியில் கிழக்குத் திசையில் உள்ள அறையில் இருக்கும். பாபாவுக்கு ஆரத்தி நடைபெறும்போது பாபாவின் எதிரில் ஷ்யாம் சுந்தர் நிற்கும். ஆரத்தி முடிந்ததும் அது பக்தியுடன் பாபாவைத் தலை வணங்கும். பாபா முதலில் ஷ்யாம் சுந்தருக்கு உதியை இட்டு விடுவார். அதன் பிறகே மற்ற பக்தர்களுக்கு உதியை அளிப்பார்.
பாபா உறங்குவதற்காக துவாரகாமாயியில் இருந்து சாவடிக்கு ஊர்வலமாகச் செல்லும்போது, ஷ்யாம் சுந்தர் பூரண அலங்காரங்களுடன் நடனமாடிக்கொண்டு முதலில் செல்லும். சாவடி ஆரத்தியிலும் ஷ்யாம் சுந்தர்தான் பாபாவை வணங்கி முதலில் உதியை இட்டுக் கொள்ளும் பேற்றைப் பெற்றிருந்தது.
அந்த ஷ்யாம் சுந்தர் 1945-ல் முக்தி அடைந்தது. அதன் நினைவாக ஸ்ரீபாலாசாஹேப் என்கிற பக்தர், ஒரு குதிரை சிலையைச் செய்து அர்ப்பணித்தார். இந்தச் சிலை துவாரகாமாயியில் பாபா அமரும் கல்லுக்கு வடக்குத் திசையில் நிறுவப்பட்டுள்ளது.
ஐந்தறிவு பிறவியாக இருந்தபோதிலும் பாபாவின் பரம பக்தனாக இருந்து, அவரது அன்புக்குப் பாத்திரமாகி, அவரது அருளால் முக்தியும் எய்திய ஷ்யாம் சுந்தரின் சிலை தரிசனத்துக்கு உரியது. இதுமட்டுமல்ல; நாம் தரிசிக்க வேண்டிய இன்னும் பல மகத்துவங்களும் ஷீர்டியில் உண்டு.
மரத்தூண்!
துவாரகாமாயியில் பாபா உபயோகித்த அடுப்புக்கு அருகில் மரத் தூண் ஒன்று உள்ளது. பாபா இதன் மேல் சாய்ந்துகொண்டுதான் உணவு சமைப்பார். பாபா இந்தத் தூணைச் சுற்றி வலம்வருவதும் வழக்கம்.
உடல்வலியால் அவதிப்படுபவர்கள் இந்தத் தூணின் மீது சாய்ந்து கொண்டால் உடல்வலி நீங்கப் பெறுவார்கள். ஆனால், இந்தத் தூணை எக்காலத்துக்கும் பாதுகாக்க வேண்டிய அவசியம் இருப்பதால், தற்போது இந்தத் தூணின் மீது சாய்ந்து கொள்வதற்கு யாருக்கும் அனுமதி அளிக்கப்படுவதில்லை. ஆனால் தான் என்ன? இந்தத் தூணை தரிசித்தாலே உடல் உபாதைகள் நீங்கிவிடும்!
அன்னம் செழிக்கும்!
பாபா உபயோகித்த அடுப்பு, துவாரகாமாயியின் கூடத்தில் உள்ளது. பாபா, தானே சந்தைக்குச் சென்று தனக்கு பக்தர்களால் கொடுக்கப்பட்ட தட்சணையில், உணவு சமைப்பதற்குத் தேவையான பண்டங்களை வாங்கி வருவார். தானே சுவையாகச் சமைத்து ஏழைகளுக்கு உணவு அளிப்பார். தனக்கு உண்ண நான்கைந்து வீடுகளில் பிச்சை எடுப்பார்.
பக்தர்கள் அனைவரும் இந்த அடுப்பை துவாரகாமாயியில் அவசியம் தரிசிக்க வேண்டும். பாபாவின் கருணையால் இந்த அடுப்பை தரிசிப்பவர்களின் வீட்டில் உணவுக்குப் பஞ்சம் இருக்காது.
அருளொளி பெருகும் சமாதி மந்திர்!
ஷீர்டி செல்லும் பக்தர்கள் தரிசிக்க வேண்டிய முக்கிய இடம் பாபாவின் சமாதி கோயில் (சமாதி மந்திர்).
ஷீர்டிக்கு மூல ஸ்தானமான சமாதி மந்திரில்தான் பாபாவின் மகா சமாதி உள்ளது. பாபாவின் சமாதியில் இரண்டு திருவடிகள் சலவைக் கற்களால் செய்யப்பட்டுப் பதிக்கப்பட்டுள்ளன.
சமாதிக்குப் பின்னே இத்தாலிய சலவைக் கல்லால் ஆன பாபாவின் திரு உருவச் சிலை உள்ளது. அருளொளி வீசும் அற்புதமான இந்தச் சிலையை வடித்தவர், பாலாஜி வஸந்த் தாலிம் என்பவர்.
தாலிம், பாபாவின் சிலையை வடிக்கும்போது பாபாவே அவர் முன் தோன்றி தரிசனம் அளித்தார். எனவே, சமாதி மந்திரில் இருக்கும் சிலை, பாபா உயிருடன் இருப்பதைப் போலவே தோற்றம் அளிக்கிறது.
சமாதி மந்திரில் எந்த இடத்தில் நின்றாலும் பாபாவின் அன்பு பொங்கும் பார்வை தன்னையே நோக்குவதாக உணர்ந்து ஒவ்வொரு பக்தரும் உருகுவர்.
வீட்டுக்குள் நுழையும் குழந்தைகளை அன்பும் மகிழ்ச்சியும் பொங்க ஒரு தாய் வரவேற்பதைப் போல பாபாவின் சிலையைக் காணும்போது நாம் உணர்வோம்.
அனுமன் கோயில்!
ஷீர்டி சாவடிக்குப் பின்னால் இந்த ஆலயம் அமைந்துள்ளது. கருவறையில் இரண்டு ஆஞ்சநேயர் சிற்பங்கள் பிரதிஷ்டை செய்யப்பட்டுள்ளன.
பாபா, இந்த ஆலயத்துக்கு அடிக்கடி போவது வழக்கம். அது மட்டுமல்லாமல், பாபா இந்த ஆலயத்தைச் செப்பனிட்டும் உள்ளார். இந்தக் கோயிலின் அமைதியான சூழ்நிலையும், இங்குள்ள பாபாவின் படமும், செந்தூர வண்ண ஹனுமான் மூர்த்திகளும் பக்தர்களுக்கு அளவிலா ஆனந்தத்தையும், ஆன்மிக சக்தியையும் வழங்கும். இந்தக் கோயில் - சமாதி மந்திர், துவாரகாமாயி, சாவடி இவற்றுக்கு மிக அருகில் உள்ளது. இந்தக் கோயிலுக்கு பக்தர்கள் அவசியம் சென்று ஆஞ்சநேயரை தரிசித்து, அவர் அருளை யாசிக்க வேண்டும்.
உதி பிரசாதம்!
‘உதி’ என்பது நெருப்புக் குண்டமான ‘துனி’யில் உதித்த சாம்பலே ஆகும். அது பாபாவின் அளவற்ற அருளாற்றலின் அடையாளமாக விளங்குவது.அடியவர்களின் அல்லல்களையும், அன்பர்களின் நோய்களையும் அடியோடு நீக்கும் அற்புத சக்திகொண்டது ‘உதி’.
நம் உடல் பஞ்சபூதங்களால் ஆனது. எல்லாவற்றையும் அனுபவித்து முடித்த பிறகு உடலானது ஓய்ந்து, மாய்ந்து போகும். பின்னர் எரிக்கப்பட்டுச் சாம்பலாகிப் போகும். உற்றார், பெற்றோர், மற்றோர் ஆகிய அனைவரும் நம்முடையவர் அன்று. தனியாக வந்த நாம், தனியாகவே போக வேண்டி இருக்கும். எனவே, வாழ்க்கையை நல்ல முறையில் அமைத்துக் கொண்டு மெய்ப்பொருளை, பிரம்மத்தை அறிய முயற்சிக்க வேண்டும். இவை அனைத்தையும் உணர்த்துவதே ‘உதி’.
சாயிபாபாவின் உதி, உடல் பிணிகளையும் மன நோய்களையும் ஒழித்திடும் ஒப்புயர்வற்ற உன்னத மருந்து. பாபா, உதியை அன்பர் களின் நெற்றியில் இட்டுத் தன் கையை அவர்கள் தலைமீது வைத்து ஆசீர்வதிப்பது வழக்கம். உற்சாகமான மனநிலையில் இருக்கும்போது அவர் உதியைப் பற்றிய பாடலை இனிய குரலெடுத்துப் பாடுவதும் உண்டு!
சாயி தந்த பத்துக் கட்டளைகள்!
முமுக்ஷ : சுதந்திர உணர்வுடன் கூடிய இறைவனைக் காண வேண்டும் என்ற விருப்பம். மனைவி, சமூகம், உறவு, வேலை என்று ஏகப்பட்ட விலங்குகளால், தான் பூட்டப்பட்டிருப்பதாக எண்ணுகிறான் மனிதன். முதலில் இந்தத் தளைகளில் இருந்து விடுபட வேண்டும். தான் தளைகளாக நினைத்துக்கொண்டிருப்பவை எல்லாம் உண்மையில் தளைகளே அல்ல என்பதைப் புரிந்து, இறைவனைக் கண்டே ஆக வேண்டும் என்ற லட்சியத்தை மேற்கொள்ள வேண்டும்.
விரக்தி: இந்த உலகப் பொருள்கள், புகழ், கௌரவம், ஆதாயம் ஆகியவற்றின் மீது இருக்கும் பற்றை விலக்க வேண்டும். இவை கூடவே கூடாது என்று பொருள் அல்ல. பணம், புகழ், கௌரவம், ஆதாயம் ஆகியவற்றையே குறிக்கோளாகக் கொண்டு அவற்றுக்காகவே உழைக்கக் கூடாது. அவற்றுக்காக ஏங்கக் கூடாது.
அந்தர்முகதா: உள்முகச் சிந்தனை. மனிதன் வெளியில் நடப்பவற்றையே எப்போதும் பார்க்கிறான். அதை விடுத்து உட்புறமாகப் பார்க்க வேண்டும். அதாவது தியானம் செய்ய வேண்டும்.
தீவினைகள் கசடறக் கழிபடுதல்: கொலை, கொள்ளை, மற்றவர்களை அழிப்பது போன்ற கொடுஞ்செயல்களைச் செய்யக் கூடாது.
ஒழுங்கான நடத்தை: உண்மை பேசுவது, நேர்மையைக் கடைப்பிடிப்பது ஆகியவை.
ப்ரியாக்களை விலக்கி ச்ரியாக்களை நாடுதல்: புலன் இன்பம் தருபவை ப்ரியாக்கள். ஆன்மிக வளர்ச்சி தருபவை ச்ரியாக்கள். பேராசை, அதிகப் பற்று போன்றவை புலன் இன்பத்துக்கே வழி வகுக்கும். அவற்றை விலக்கி தியானம், கோயில், தெய்வம் போன்றவற்றில் மனதை ஈடுபடுத்த வேண்டும்.
அடக்கி ஆளுதல்: மனதையும் உணர்வையும் அடக்கி ஆள வேண்டும்.
தூய்மை: மனத் தூய்மை வேண்டும்.
குருவின் இன்றியமையாமை: நல்ல குருவின் வழிகாட்டுதல் இல்லாமல் கடவுளைக் காண இயலாது. எனவே, கடவுளைக் காண வேண்டும் எனில் ஒரு குருவை நாட வேண்டும்.
கடவுளின் அனுக்கிரகம்: முதல் ஒன்பது கட்டளைகளையும் நிறைவேற்றினால், கடவுளின் அருள் தானாகக் கிட்டும். ஒன்பது கட்டளைகளையும் ஒழுங்காக நிறைவேற்றுபவரிடம் கடவுள் மகிழ்ச்சியுற்று விவேகம்,
வைராக்கியம் ஆகியவற்றை அளித்து, தன்னை அடைய வழி காட்டுவார்.
சப்தாஹ பாராயணம்!
‘சப்தாஹம்’ என்ற சொல்லுக்கு ‘ஏழு நாள்களில் செய்யும் பாராயணம்’ என்பது பொருள். அதாவது பாபாவின் வாழ்க்கை வரலாறான ஸ்ரீசாயி சத் சரிதத்தை வியாக்கிழமை அன்று தொடங்கி, அடுத்து வரும் புதன்கிழமை அன்று முடிக்க வேண்டும்.
ஒவ்வொரு நாளும் காலையில் குளித்து முடித்து விட்டு, பூஜையறையில் தீபமும் ஊதுபத்தியும் ஏற்ற வேண்டும். சாயிபாபாவுக்கு நைவேத்தியமாகச் சர்க்கரை, இனிப்பு வகை, பால், சமைத்த அன்னம், பழங்கள் என்று ஏதாவது ஒன்றை சமர்ப்பிக்கலாம்.
பின்னர் ஸ்ரீசாயிபாபாவை மனதார வணங்கி நமது குறைகளை அவரிடம் கூறி பிரார்த்தித்துக் கொள்ளவும். அடுத்து சத்சரிதத்தைப் படிக்கத் தொடங்கவும்.
ஏழு நாள்கள் முடிவடைந்தவுடன், பாபாவுக்கு தட்சணையாக நம்மால் இயன்றதைக் காணிக்கையாகச் சமர்ப்பிக்க வேண்டும். அடுத்த நாள் வியாழக்கிழமை அன்று காலையில் ஏழை, எளியவர்களுக்கு
அன்னதானம் செய்ய வேண்டும். இங்ஙனம் சப்தாஹ பாராயணம் செய்து ஏழு நாள்கள் ஸ்ரீசாயிநாதரை வழிபடுவதால், அவரின் திருவருளால் நமது துன்பங்கள் அனைத்தும் ஒரு முடிவுக்கு வந்துவிடும்.
ஒன்பது வார விரத வழிபாடு!
நமது வேண்டுதலை பாபாவிடம் கூறி ஒரு வியாழக்கிழமையன்று இந்த விரதத்தை நாம் ஆரம்பிக்க வேண்டும்.
விரதம் மேற்கொள்ளும் அன்றைய தினம் பால், பழம் போன்ற பொருள்களை மட்டுமே அருந்த வேண்டும். அவ்வாறு இருக்க இயலாதவர்கள் ஏதேனும் ஒரு வேளை மட்டும் உணவருந்தலாம். ஆனால், நிச்சயமாக வெறும் வயிற்றில் இந்த விரதத்தை அனுஷ்டிக்கக் கூடாது.
பூஜை தொடங்குவதற்கு முன்னர், பாபாவின் படத்துக்குப் பூமாலை சாற்றி தீபம், ஊதுவத்தி முதலியவற்றை ஏற்றிவைக்க வேண்டும். பின்னர் பாபாவின் அஷ்டோத்ரம், சத்சரிதம் ஆகியவற்றைப் படித்து, அவரை மனதார வணங்க வேண்டும். விரதமிருக்கும் அன்றைய தினம் அருகிலிருக்கும் சாயிபாபா கோயிலுக்குச் செல்வது சிறப்பானது.
இவ்வாறு ஒன்பது வியாழக் கிழமைகள் தொடர்ந்து விரதம் இருந்து ஸ்ரீசாயிநாதரை வணங்கி வழிபட்டு வந்தால், பாபாவின் அருளாசியினால் நாம் வேண்டிய பிரார்த்தனை, அந்த ஒன்பது வாரங்களுக்குள் நிறைவேறிவிடும்.
சாயிபாபா பொன்மொழிகள்
‘‘ஷீர்டியில் உள்ள துவாரகாமாயியை அடைந்தவர்கள்,
அதீதமான மகிழ்ச்சி அடைவார்கள்!’’
‘‘ஒருவருக்கொருவர் அன்பாக இருந்தும்
சேவை செய்தும் நாம் மகிழ்வுடன் இருப்போம்!’’
‘‘அதிர்ஷ்டம் உள்ளவர்களுக்கும்,
பாவங்கள் நீங்கப்பெற்றவர்களுக்கும்
சாயியை வழிபடும் பேறு கிட்டுகிறது.”
‘‘பேராசையும் கடவுளும் எதிரெதிர் துருவங்கள். எங்கே
பேராசை நிலவுகிறதோ, அங்கே கடவுள் இருப்பதில்லை!’’
``கல்லறைக்குள் இருந்தாலும் நான் உயிரோடும்
சக்தியோடும் இருப்பேன். நீ எங்கு இருந்தாலும்
என்னை நினைத்தால், உன்னுடன் இருப்பேன்!’’
- ஷீர்டி சாயிபாபா
ஒருமுறை பாபாவிடம் பேசிக் கொண்டிருந்தபோது, திடீரென்று சற்றும் எதிர்பாராத விதத்தில் பாபா அவரிடம் பதினைந்து ரூபாய் தட்சணை கேட்டார்.
திடுக்கிட்டுப் போனார் நரகே. காரணம், அவரிடம் அப்போது ஒரு பைசாகூட இல்லை. அவரிடம் பணம் எதுவும் இல்லை என்பது பாபாவுக்கு நன்றாகவே தெரியும்.
நரகேயின் முகவாட்டத்தைக் கண்ட அவர், “உன்னிடம் பணம் இல்லை என்பது எனக்குத் தெரியும். எனக்கு அது தேவையும் இல்லை. ‘பணம்’ என்று நான் குறிப்பிட்டது விலை மதிப்பில்லாத பண்பு நலத்தையே. நீ ‘யோக வாசிஷ்டம்’ படித்துக்கொண்டிருக்கிறாய் அல்லவா? அந்த உயர்ந்த நீதி நூலின் நெறிகளை உணர்ந்து உன் உள்ளத்தில் பதிய வைத்துக்கொண்டால், அதுவே உன் மனத்தில் வாசம் செய்யும் எனக்குத் தரும் தட்சணையாகும். இதையேதான் நான் கேட்டேன்!” என்று, தான் தட்சணை கேட்டதன் உட்பொருளை உரைத்தார் பாபா.
அளவில்லா ஆனந்தம் அடைந்த நரகே அவ்வாறே செய்ய உறுதி பூண்டார். மதிப்பே பெறாத சாதாரண உலோகக் காசுகளை பாபா விரும்பி தட்சணையாகக் கேட்டுப் பெற்றார் என்று நாம் நம்பினால், அது நமது அறியாமையைக் காட்டுகிறது என்பதைத் தவிர வேறென்ன கூற முடியும்?
இந்த இயந்திரம் பத்திரமாக துவாரகாமாயியில் காட்சிக்கு வைக்கப்பட்டுள்ளது. இதில் பாபா கோதுமையை அரைப்பது வழக்கம். ஒருமுறை பாபா கோதுமையை அரைத்து, அந்த மாவை ஷீர்டி எல்லைக்கு வெளியே கொட்டி ஷீர்டிக்குள் காலரா வராமல் தடுத்தார். நம் கர்ம வினைகளை அழிப்பதுதான், பாபா இயந்திரத்தில் கோதுமை அரைப்பதன் உண்மையான உட்பொருள். இந்த இயந்திரத்தை இப்போது தரிசித்தாலும், பாபாவின் அருளால் நம் கர்ம வினைகள் அகலும் என்பது உறுதி.
ஷ்யாம் சுந்தர் எனும் குதிரை!
குதிரை வியாபாரி ஒருவர் இருந்தார். அவரிடமிருந்த பெண் குதிரை ஒன்றுக்கு வெகு நாள்கள் வரை குட்டிகள் இல்லை. பாபாவின் அருளால் அந்தக் குதிரைக்குப் பல குட்டிகள் பிறந்தன. அவற்றுள் முதலில் பிறந்த குதிரைக் குட்டியை பாபாவுக்கு அன்பளிப்பாக அளித்தார் வியாபாரி.
பாபா அந்தக் குதிரைக்கு ஷ்யாம் சுந்தர் என்றோர் அழகான பெயர் சூட்டினார்.
ஷ்யாம் சுந்தர் பாபாவுடன் துவாரகாமாயியில் கிழக்குத் திசையில் உள்ள அறையில் இருக்கும். பாபாவுக்கு ஆரத்தி நடைபெறும்போது பாபாவின் எதிரில் ஷ்யாம் சுந்தர் நிற்கும். ஆரத்தி முடிந்ததும் அது பக்தியுடன் பாபாவைத் தலை வணங்கும். பாபா முதலில் ஷ்யாம் சுந்தருக்கு உதியை இட்டு விடுவார். அதன் பிறகே மற்ற பக்தர்களுக்கு உதியை அளிப்பார்.
பாபா உறங்குவதற்காக துவாரகாமாயியில் இருந்து சாவடிக்கு ஊர்வலமாகச் செல்லும்போது, ஷ்யாம் சுந்தர் பூரண அலங்காரங்களுடன் நடனமாடிக்கொண்டு முதலில் செல்லும். சாவடி ஆரத்தியிலும் ஷ்யாம் சுந்தர்தான் பாபாவை வணங்கி முதலில் உதியை இட்டுக் கொள்ளும் பேற்றைப் பெற்றிருந்தது.
அந்த ஷ்யாம் சுந்தர் 1945-ல் முக்தி அடைந்தது. அதன் நினைவாக ஸ்ரீபாலாசாஹேப் என்கிற பக்தர், ஒரு குதிரை சிலையைச் செய்து அர்ப்பணித்தார். இந்தச் சிலை துவாரகாமாயியில் பாபா அமரும் கல்லுக்கு வடக்குத் திசையில் நிறுவப்பட்டுள்ளது.
ஐந்தறிவு பிறவியாக இருந்தபோதிலும் பாபாவின் பரம பக்தனாக இருந்து, அவரது அன்புக்குப் பாத்திரமாகி, அவரது அருளால் முக்தியும் எய்திய ஷ்யாம் சுந்தரின் சிலை தரிசனத்துக்கு உரியது. இதுமட்டுமல்ல; நாம் தரிசிக்க வேண்டிய இன்னும் பல மகத்துவங்களும் ஷீர்டியில் உண்டு.
மரத்தூண்!
துவாரகாமாயியில் பாபா உபயோகித்த அடுப்புக்கு அருகில் மரத் தூண் ஒன்று உள்ளது. பாபா இதன் மேல் சாய்ந்துகொண்டுதான் உணவு சமைப்பார். பாபா இந்தத் தூணைச் சுற்றி வலம்வருவதும் வழக்கம்.
அன்னம் செழிக்கும்!
பாபா உபயோகித்த அடுப்பு, துவாரகாமாயியின் கூடத்தில் உள்ளது. பாபா, தானே சந்தைக்குச் சென்று தனக்கு பக்தர்களால் கொடுக்கப்பட்ட தட்சணையில், உணவு சமைப்பதற்குத் தேவையான பண்டங்களை வாங்கி வருவார். தானே சுவையாகச் சமைத்து ஏழைகளுக்கு உணவு அளிப்பார். தனக்கு உண்ண நான்கைந்து வீடுகளில் பிச்சை எடுப்பார்.
அருளொளி பெருகும் சமாதி மந்திர்!
ஷீர்டி செல்லும் பக்தர்கள் தரிசிக்க வேண்டிய முக்கிய இடம் பாபாவின் சமாதி கோயில் (சமாதி மந்திர்).
ஷீர்டிக்கு மூல ஸ்தானமான சமாதி மந்திரில்தான் பாபாவின் மகா சமாதி உள்ளது. பாபாவின் சமாதியில் இரண்டு திருவடிகள் சலவைக் கற்களால் செய்யப்பட்டுப் பதிக்கப்பட்டுள்ளன.
தாலிம், பாபாவின் சிலையை வடிக்கும்போது பாபாவே அவர் முன் தோன்றி தரிசனம் அளித்தார். எனவே, சமாதி மந்திரில் இருக்கும் சிலை, பாபா உயிருடன் இருப்பதைப் போலவே தோற்றம் அளிக்கிறது.
சமாதி மந்திரில் எந்த இடத்தில் நின்றாலும் பாபாவின் அன்பு பொங்கும் பார்வை தன்னையே நோக்குவதாக உணர்ந்து ஒவ்வொரு பக்தரும் உருகுவர்.
வீட்டுக்குள் நுழையும் குழந்தைகளை அன்பும் மகிழ்ச்சியும் பொங்க ஒரு தாய் வரவேற்பதைப் போல பாபாவின் சிலையைக் காணும்போது நாம் உணர்வோம்.
அனுமன் கோயில்!
ஷீர்டி சாவடிக்குப் பின்னால் இந்த ஆலயம் அமைந்துள்ளது. கருவறையில் இரண்டு ஆஞ்சநேயர் சிற்பங்கள் பிரதிஷ்டை செய்யப்பட்டுள்ளன.
உதி பிரசாதம்!
‘உதி’ என்பது நெருப்புக் குண்டமான ‘துனி’யில் உதித்த சாம்பலே ஆகும். அது பாபாவின் அளவற்ற அருளாற்றலின் அடையாளமாக விளங்குவது.அடியவர்களின் அல்லல்களையும், அன்பர்களின் நோய்களையும் அடியோடு நீக்கும் அற்புத சக்திகொண்டது ‘உதி’.
நம் உடல் பஞ்சபூதங்களால் ஆனது. எல்லாவற்றையும் அனுபவித்து முடித்த பிறகு உடலானது ஓய்ந்து, மாய்ந்து போகும். பின்னர் எரிக்கப்பட்டுச் சாம்பலாகிப் போகும். உற்றார், பெற்றோர், மற்றோர் ஆகிய அனைவரும் நம்முடையவர் அன்று. தனியாக வந்த நாம், தனியாகவே போக வேண்டி இருக்கும். எனவே, வாழ்க்கையை நல்ல முறையில் அமைத்துக் கொண்டு மெய்ப்பொருளை, பிரம்மத்தை அறிய முயற்சிக்க வேண்டும். இவை அனைத்தையும் உணர்த்துவதே ‘உதி’.
சாயிபாபாவின் உதி, உடல் பிணிகளையும் மன நோய்களையும் ஒழித்திடும் ஒப்புயர்வற்ற உன்னத மருந்து. பாபா, உதியை அன்பர் களின் நெற்றியில் இட்டுத் தன் கையை அவர்கள் தலைமீது வைத்து ஆசீர்வதிப்பது வழக்கம். உற்சாகமான மனநிலையில் இருக்கும்போது அவர் உதியைப் பற்றிய பாடலை இனிய குரலெடுத்துப் பாடுவதும் உண்டு!
சாயி தந்த பத்துக் கட்டளைகள்!
முமுக்ஷ : சுதந்திர உணர்வுடன் கூடிய இறைவனைக் காண வேண்டும் என்ற விருப்பம். மனைவி, சமூகம், உறவு, வேலை என்று ஏகப்பட்ட விலங்குகளால், தான் பூட்டப்பட்டிருப்பதாக எண்ணுகிறான் மனிதன். முதலில் இந்தத் தளைகளில் இருந்து விடுபட வேண்டும். தான் தளைகளாக நினைத்துக்கொண்டிருப்பவை எல்லாம் உண்மையில் தளைகளே அல்ல என்பதைப் புரிந்து, இறைவனைக் கண்டே ஆக வேண்டும் என்ற லட்சியத்தை மேற்கொள்ள வேண்டும்.
அந்தர்முகதா: உள்முகச் சிந்தனை. மனிதன் வெளியில் நடப்பவற்றையே எப்போதும் பார்க்கிறான். அதை விடுத்து உட்புறமாகப் பார்க்க வேண்டும். அதாவது தியானம் செய்ய வேண்டும்.
தீவினைகள் கசடறக் கழிபடுதல்: கொலை, கொள்ளை, மற்றவர்களை அழிப்பது போன்ற கொடுஞ்செயல்களைச் செய்யக் கூடாது.
ஒழுங்கான நடத்தை: உண்மை பேசுவது, நேர்மையைக் கடைப்பிடிப்பது ஆகியவை.
ப்ரியாக்களை விலக்கி ச்ரியாக்களை நாடுதல்: புலன் இன்பம் தருபவை ப்ரியாக்கள். ஆன்மிக வளர்ச்சி தருபவை ச்ரியாக்கள். பேராசை, அதிகப் பற்று போன்றவை புலன் இன்பத்துக்கே வழி வகுக்கும். அவற்றை விலக்கி தியானம், கோயில், தெய்வம் போன்றவற்றில் மனதை ஈடுபடுத்த வேண்டும்.
அடக்கி ஆளுதல்: மனதையும் உணர்வையும் அடக்கி ஆள வேண்டும்.
தூய்மை: மனத் தூய்மை வேண்டும்.
குருவின் இன்றியமையாமை: நல்ல குருவின் வழிகாட்டுதல் இல்லாமல் கடவுளைக் காண இயலாது. எனவே, கடவுளைக் காண வேண்டும் எனில் ஒரு குருவை நாட வேண்டும்.
கடவுளின் அனுக்கிரகம்: முதல் ஒன்பது கட்டளைகளையும் நிறைவேற்றினால், கடவுளின் அருள் தானாகக் கிட்டும். ஒன்பது கட்டளைகளையும் ஒழுங்காக நிறைவேற்றுபவரிடம் கடவுள் மகிழ்ச்சியுற்று விவேகம்,
வைராக்கியம் ஆகியவற்றை அளித்து, தன்னை அடைய வழி காட்டுவார்.
சப்தாஹ பாராயணம்!
‘சப்தாஹம்’ என்ற சொல்லுக்கு ‘ஏழு நாள்களில் செய்யும் பாராயணம்’ என்பது பொருள். அதாவது பாபாவின் வாழ்க்கை வரலாறான ஸ்ரீசாயி சத் சரிதத்தை வியாக்கிழமை அன்று தொடங்கி, அடுத்து வரும் புதன்கிழமை அன்று முடிக்க வேண்டும்.
ஒவ்வொரு நாளும் காலையில் குளித்து முடித்து விட்டு, பூஜையறையில் தீபமும் ஊதுபத்தியும் ஏற்ற வேண்டும். சாயிபாபாவுக்கு நைவேத்தியமாகச் சர்க்கரை, இனிப்பு வகை, பால், சமைத்த அன்னம், பழங்கள் என்று ஏதாவது ஒன்றை சமர்ப்பிக்கலாம்.
ஏழு நாள்கள் முடிவடைந்தவுடன், பாபாவுக்கு தட்சணையாக நம்மால் இயன்றதைக் காணிக்கையாகச் சமர்ப்பிக்க வேண்டும். அடுத்த நாள் வியாழக்கிழமை அன்று காலையில் ஏழை, எளியவர்களுக்கு
அன்னதானம் செய்ய வேண்டும். இங்ஙனம் சப்தாஹ பாராயணம் செய்து ஏழு நாள்கள் ஸ்ரீசாயிநாதரை வழிபடுவதால், அவரின் திருவருளால் நமது துன்பங்கள் அனைத்தும் ஒரு முடிவுக்கு வந்துவிடும்.
நமது வேண்டுதலை பாபாவிடம் கூறி ஒரு வியாழக்கிழமையன்று இந்த விரதத்தை நாம் ஆரம்பிக்க வேண்டும்.
விரதம் மேற்கொள்ளும் அன்றைய தினம் பால், பழம் போன்ற பொருள்களை மட்டுமே அருந்த வேண்டும். அவ்வாறு இருக்க இயலாதவர்கள் ஏதேனும் ஒரு வேளை மட்டும் உணவருந்தலாம். ஆனால், நிச்சயமாக வெறும் வயிற்றில் இந்த விரதத்தை அனுஷ்டிக்கக் கூடாது.
பூஜை தொடங்குவதற்கு முன்னர், பாபாவின் படத்துக்குப் பூமாலை சாற்றி தீபம், ஊதுவத்தி முதலியவற்றை ஏற்றிவைக்க வேண்டும். பின்னர் பாபாவின் அஷ்டோத்ரம், சத்சரிதம் ஆகியவற்றைப் படித்து, அவரை மனதார வணங்க வேண்டும். விரதமிருக்கும் அன்றைய தினம் அருகிலிருக்கும் சாயிபாபா கோயிலுக்குச் செல்வது சிறப்பானது.
இவ்வாறு ஒன்பது வியாழக் கிழமைகள் தொடர்ந்து விரதம் இருந்து ஸ்ரீசாயிநாதரை வணங்கி வழிபட்டு வந்தால், பாபாவின் அருளாசியினால் நாம் வேண்டிய பிரார்த்தனை, அந்த ஒன்பது வாரங்களுக்குள் நிறைவேறிவிடும்.
சாயிபாபா பொன்மொழிகள்
‘‘ஷீர்டியில் உள்ள துவாரகாமாயியை அடைந்தவர்கள்,
அதீதமான மகிழ்ச்சி அடைவார்கள்!’’
‘‘ஒருவருக்கொருவர் அன்பாக இருந்தும்
சேவை செய்தும் நாம் மகிழ்வுடன் இருப்போம்!’’
‘‘அதிர்ஷ்டம் உள்ளவர்களுக்கும்,
பாவங்கள் நீங்கப்பெற்றவர்களுக்கும்
சாயியை வழிபடும் பேறு கிட்டுகிறது.”
‘‘பேராசையும் கடவுளும் எதிரெதிர் துருவங்கள். எங்கே
பேராசை நிலவுகிறதோ, அங்கே கடவுள் இருப்பதில்லை!’’
``கல்லறைக்குள் இருந்தாலும் நான் உயிரோடும்
சக்தியோடும் இருப்பேன். நீ எங்கு இருந்தாலும்
என்னை நினைத்தால், உன்னுடன் இருப்பேன்!’’
- ஷீர்டி சாயிபாபா
No comments:
Post a Comment